Op 1 oktober schreef ik over mijn DNA, waaruit bleek dat ik 38% Scandinavische voorouders heb. Ik wist daar al iets van, door de stambomen die zoonlief Michaël momenteel opbouwt en waar al bijna 5.500 familieleden (van vier families) in kaart zijn gebracht. Daaruit bleek al dat mijn overgrootmoeder: Omie, zo noemden we haar, uit het Noorden kwam. Ik heb haar gekend, ze werd 94 jaar oud en woonde bij ons in de buurt. Zij was geboren in Delfzijl en haar ouders kwamen van het eiland Borkum, wat al een aardig stukje is naar het Noorden.
Maar nu heeft Mieg uitgevonden dat voorouders van Omie van ongeveer 1650 tot ongeveer 1850 op Helgoland woonden. Een klein eilandje zo’n 50 boven Borkum. Daar was de hoofdbezigheid walvisvaart. Veel mannen op Helgoland keerden niet terug van hun zware tochten richting Spitsbergen, waar ze maanden verbleven. Maar sommigen gelukkig wel, anders had ik dit stukje niet kunnen schrijven. Op het schilderij is duidelijk te zien hoe zwaar hun werk moet zijn geweest.
Grappig is dat Hanneke ook familie heeft die in wankele bootjes te water gingen. In haar geval vanuit Den Helder, als mensenredder. Het gaat om Dorus Rijkers, één van de grootste Nederlandse mensenredders. Foto daaronder.
